Plago-de-sant-Ro(-douço)
Persicaria mitis
Polygonaceae
Nom en français : Renouée douce.
Descripcioun :Sèmblo forço au pebre-d'aigo dins sa formo generalo. Pamens se destrìo d'aquéu d'aqui, d'abord qu'a pas la sabour pebrado, pièi se regardas la pichoto membrano subre li nous (ocrea) veirés de péu un pau long que parton de costo espesso (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Persicaria
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Persicaria mitis (Schrank) Assenov, 1966
(= Polygonum mite Schrank )
Fumo-terro(-di-flour-sarrado)
Fumaria densiflora
Papaveraceae Fumariaceae
Nom en français : Fumeterre à fleurs serrées.
Descripcioun :Aquesto fumo-terro èi raro au nostro o bessai pas sufisamen determinado que sèmblo proun, à proumiero visto, à la fumo-terro-vertuouso. Pamens, s'alucas li sepalo veirès que soun proun larjo ço que permes de bèn la destria (vèire la fotò çai-souto). Coumpara emé la fumo-terro-vertuouso.
Usanço :Sa cousino Fumaria officinalis es uno planto vertuouso, tant se poudrié que siguèsse parié pèr elo.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Fumaria
Famiho : Papaveraceae
Famiho classico : Fumariaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 8 à 10 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à juliet
Liò : Champ
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Fumaria densiflora DC., 1813